مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش

زمینه: بیوپسی ریه از طریق برونش (tblb) یکی از روش های متداول در تشخیص بیماری های ریوی است که از طریق دو نوع فورسپس کاپ و الیگاتور انجام می شود. هدف: مطالعه به منظور مقایسه اثر دو نوع فورسپس کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مشاهده ای و دوسوکور بر روی 44 بیمار در بخش برونکوسکوپی و لیزر بیمارستان مسیح دانشوری تهران انجام شد. از هرکدام از بیماران چهار نمونه tblb گرفته شد و مشخصه های نمونه ها (اندازه، تعداد آلوئول و تشخیصی بودن) و عوارض (پنوموتوراکس و خون ریزی) ثبت شدند. داده ها با استفاده از آزمون مجذورکای تحلیل شدند. یافته ها: در مجموع 176 نمونه از تعداد 44 بیمار به دست آمد. از این تعداد 21 بیمار (%7/47) مرد و 23 بیمار (%3/52) زن بودند. از 88 نمونه که با فورسپس الیگاتور تهیه شدند، %6/21 از نظر اندازه کوچک، %5/45 متوسط و %33 بزرگ بودند. این مقادیر در اندازه نمونه های تهیه شده توسط فورسپس کاپ در %2/43 کوچک، %5/29 متوسط و %3/27 بزرگ بود. %2/18 نمونه های تهیه شده با فورسپس الیگاتور و %9/23 نمونه های تهیه شده با فورسپس کاپ تشخیصی بودند. پنوموتوراکس شدید با استفاده از فورسپس الیگاتور در هیچ موردی دیده نشد و در فورسپس کاپ در %9 موارد دیده شد. خون ریزی نسبتاً شدید در استفده از فورسپس الیگاتور در %1 و با فورسپس کاپ در %7/5 موارد دیده شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت فورسپس الیگاتور نمونه های tblb با اندازه بزرگ تر و با عوارض کم تر ایجاد می کند. با این حال، میزان تشخیصی بودن نمونه ها در دو نوع فورسپس تفاوت معنی داری ندارد.